შენ იმ ჩანჩქერს გავხარ ახლა,
შორს რომ იკარგება ქვებში,
დილის იდილიას გავხარ
კაცს რომ ერთი ნახვით შეშლის
ნეტავ . რატომ გავჩნდი სულაც,
სხვის და თვისი გულის მტერი
ჩემი ოცნებები სწუხან
გულში ჩაესილათ მტვერი.
შენ ხმას ვერ ვისმენ, ვერა,
ვერც შენს ლამაზ თვალებს ვნახავ,
ალბათ ნახანძრალი სულით
მარტოს დამტოვებ და წახვალ.
ფიქრია ბეღელაძე
Комментариев нет:
Отправить комментарий