ცხადიც სიზმარი ყოფილა

                     

                     ღამემ მშფოთარემ მიამბო,
                     სიზმარი თვალებფოფინა.
                   სიბნელემ როგორ მიაგნო,
                  რაც სასწაული ყოფილა!
                               როგორ მაქცია ვარსკვლავად,
                              მაჩუქა მთვარის სხივები
                             ხან ვკრიფე ზეცის ყვავილი,
                             ხან მთვარის სახლში შევედი.
     მიწაზე მოველ გავწიე,
    ხარივით მძიმე ჭაპანი.
  ცხადში ძლივს გამოვაღწიე,
    რადგან ჩამიქრა ლამპარი.
                             დამქანცა  ღამემ მშფოთარემ,
                             სიზმარმა----თვალებფოფინამ.
                             ცხადად მღიმარი ვარსკვლავიც,
                             თურმე, სიზმარი ყოფილა.

                                              ფიქრია ბეღელაძე

ნეტავ ასე იყოს

                           

                               დღეს რატომ ვინატრე შენი დაბრუნება
                              რატომ   შემახსენეს  ცრემლებმა თავი,
                               თუმც  ვიცი წარსული აღარ დაბრუნდება,
                              რად არ მასვენებენ ფიქრები ავი.
       ლამაზი საღამოა ზეცით მოვლენილო,
      მიწიერ ცხოვრებასთან შენ რა გესაქმება,
     ცოდვილთ სამყოფელში სიზმრად მოფრენილო,
     უშენოდ დაკარგული წუთიც მენანება.
                               ფიქრებს გავაყოლებ ჩვეულ ბილიკებზე,
                              უკან დაბრუნებამ სევდა მომაფინა,
                              აღარ გავიხსენებ ამბებს ტირიფებზე,
                              თუ ამ  სტრიქონებმა ეს ხმა მოგაწვდინა

                                   ფიქრია    ფიქრია

წუხელ

                        შენ    იმ   ჩანჩქერს    გავხარ   ახლა,
                       შორს რომ იკარგება   ქვებში,
                       დილის იდილიას გავხარ
                     კაცს რომ ერთი ნახვით შეშლის
                               ნეტავ . რატომ  გავჩნდი სულაც,
                               სხვის და  თვისი გულის მტერი
                                ჩემი ოცნებები სწუხან
                               გულში ჩაესილათ მტვერი.

                   შენ ხმას ვერ ვისმენ, ვერა,
        ვერც შენს ლამაზ თვალებს ვნახავ,
        ალბათ ნახანძრალი სულით
          მარტოს დამტოვებ და წახვალ.


                          ფიქრია ბეღელაძე

ბოროტია და რა ქნას

             ვერაფრით  გაძლებს ბოროტის ბრჭყალი
            ცოტა მაინც არ  გაგაკრას,
            უნდა დახუჭო მართალზეც თვალი----
            ასეთია და რა ქმას?
                                 გწამდეთ. შგეძლოს ის სხვის გულშიაც
                                 მოსპობს სიმართლის მარცვალს,
                                მას არ სწამს ღმერთის , თავისი მიაქვს---
                                ურწმუნოს ფიცის არ მწამს.

           შეეძლოს გაქცევს გამხმარ ყვავილად.
          მეტი შურით თუ გესლით,
         ნუ დაიჯერებთ, ასე ადვილად
      მისგან მხოლოდ რაც  გესმით.
                                უფრო მეტად კი მიენდეთ თვალებს,
                                ის არის სარკე სულის,
                               გესლს დაანთხევს და წამსვე მას დალევს,
                               არ წამს სიმშვიდე სრული.
          ვერაფრით გაძლებს ბოროტის ბრჭყალი
          ვინმეს მაინც არ გაჰკრას,
          საცოდავია და შეიბრალეთ
         ბოროტია და რა ქნას.

                                     ფიქრია.....ფიქრია