ეს ღამე უძილოდ უნდა გავათენო,
ფიქრი მაწვალებს და მერე როგორი.
როგორ წაგვგლიჯეს სოხუმი, სამაჩაბლო,
ალბათ, ისე უნდათ წაგვართვან კოდორი.
ვშიშობ, ხომ არ გაქრა ქართული სიამაყე,
ან ხომ არ დავკარგეთ თავდაცვის უნარი,
ავადმყოფს მანამ მივხედოთ, უშველოთ
ვიდრე არ დაკარგავს იმედებს მკურნალი.
ვხედავ, წამომდგარან აჩრდილნი წინაპართა,
ზღაპრული რაშებით დანიავქარობენ,
მტერი იფანტება სულმოკლე, ურჯუკი,
აჩრდილნი ელიან და აღარ ჩქარობენ.
ეს ღამე ლოცვით უნდა გავათენო,
უნდა განდევნო ზმანება მეწამული,
ეს ღამე ლოცვით უნდა გავათენო
და ღმერთს შევავედრო მე ჩემი მამული.
ფიქრია ბეღელაძე
Комментариев нет:
Отправить комментарий